Rode bietjes op brood

Potjes, zakjes, pakjes, blikjes. Ook de biologische versies zijn vaak niet zo goed voor je, en bovendien veel te duur. Daarom bij deze mijn versie van Zonnatura's rodebietenspread.

Mijn Facebook-vrienden weten het al. Een spontaan bezoekje aan de Aziatische groothandel bracht het beest in me naar boven. Maar liefst 69,77 telde het bonnetje! Daar ga je dan met je budget. De komende 4 weken moet ik dus proberen rond te komen met 10,25 euro.

Geen goed moment om door de Albert Heijn te lopen en aangetrokken te worden tot een potje Rodebietenspread van Zonnatura. Maar liefst 2,49 kost zo'n potje van 135 gram. En dat terwijl ik thuis nog rode bieten had liggen, die ik laatst voor 1 euro op de markt had gekocht. Ik maakte dus een foto van de ingrediënten en besloot thuis te gaan goochelen. Ook nog een gezonde keuze, gezien er toch ook wel wat onnodige ingrediënten in de originele versie zitten als aardappelzetmeel en johannesbroodpitmeel.






Ik moet eerlijk bekennen dat het voor een groot deel op gevoel is gegaan. Daarom kan ik niet meer dan mijn best doen met het uitschrijven van het recept. Maar proef ook vooral zelf tussendoor en pas hem aan aan jouw smaak.

Ingrediënten

• Twee rode bieten, gekookt
• twee augurken
• een theelepel mierikswortelcrème
• een halve eetlepel ahornsiroop, klasse A.
• een eetlepel extra vergine olijfolie
• 5 eetlepels zonnebloempitten
• een halve eetlepel rode wijnazijn
• een halve eetlepel citroensap
• halve theelepel gemalen kruidnagel
• zout en versgemalen zwarte peper

Bereiding

Het allerbelangrijkste is een goede staafmixer. Met mijn oude had ik de pitjes nooit zo fijn gekregen, maar met mijn nieuwe Braun 7 lukt me dat wel. Pureer de rode bieten en de augurken en breng ze op smaak met alle andere ingrediënten, op de zonnebloempitten na. Die laatste geven de dikte aan je spread, Pureer ze er handje voor handje doorheen, totdat het mengsel de gewenste dikte heeft. 

Ahornsiroop klasse A is lastig te vinden, ik weet al niet meer waar ik deze ooit gevonden heb. In de meeste winkels wordt alleen klasse C verkocht, maar deze bevat echt aanzienlijk minder goede stofjes. Mocht je hem ergens tegenkomen, dan is het echt een aanrader, ook lekker traditioneel voor over je pannekoeken bijvoorbeeld, maar ook door yoghurt, dressings en smoothies heen. Natuurlijk kun je dit ook vervangen door honing, agavesiroop of een beetje fijne suiker. Ik raad je aan om het zoet voorzichtig te doseren. Zelf heb ik een hele eetlepel toegevoegd en vond ik mijn spread iets aan de zoete kant. Dit is ook erg afhankelijk van hoe zoet je bieten zijn.

Voor mij is het volzoete van bietjes pas compleet met een ui-achtige tegenhanger. Daarom dat ik er wat verse bieslook overheen heb geknipt. Deze kun je ook vervangen door bijvoorbeeld van fijngesneden lenteui.

Keshia's Kitchen

Het is de laatste tijd wat stil geweest, rondom mij. De start van mijn bedrijf, de theedoekenlijn, KerstRest, het heeft al mijn tijd opgeslokt. Zoals velen van jullie zullen weten, volg ik momenteel een traject om officieel mijn eigen bedrijf te gaan beginnen. De eerste opdracht is concurrenten interviewen. Nu waren Keshia en ik het er al snel over eens dat concurrenten eigenlijk niet echt bestaan. Alleen al door ze zo te noemen, neem je jezelf in bescherming waar je juist naar buiten zou moeten treden. Keshia gelooft in de kracht van empoweren, van elkaar leren en elkaar ondersteunen waar je kan. Vandaar ook dat ik bijna 2 uur lang met haar mocht spreken over Keshia's Kitchen. Waarvoor dank!

Keshia zucht wanneer ik haar de vraag stel hoe het met haar gaat. Soms vraagt ze zich af waar ze aan begonnen is, maar de volgende dag staat Keshia dan weer met goede moed op. Dat gaat een beetje op en neer. Komende zondag opent ze de eerste echte eigen locatie van Keshia's Kitchen in Zaandam. een zaak waar mensen Caribisch en Surinaams soulfood kunnen afhalen of zelf leren maken. Eigenlijk is dit nooit haar plan geweest, het was een idee van haar boekhouder. Anderhalf jaar geleden woonde Keshia nog in Utrecht. Daar verkocht ze maaltijden vanuit huis. gewoon omdat ze dat leuk vond. Haar boekhouder stelde de vraag: 'Wat is je doel?' In een opwelling was Keshia's antwoord toen: 'een eigen zaak'. anderhalf jaar later, is het dan zover, door simpelweg tegen haarzelf te zeggen: 'Dit is wat ik wil en wat ik ga doen' 

Haar nieuwe zaak is ongeveer 30m2 met daarboven haar woning. Achter het huis heeft ze een tuin, die ze wil inrichten met een picknicktafel, kippen en een moestuin. Hier heeft ze bewust voor gekozen, omdat het voordeliger is dan twee aparte huren en bovendien wel zo handig. Van maandag tot en met donderdag kunnen de mensen hier eten afhalen tussen 16.00 en 20.00 uur. De vrijdagen reserveert ze voor inkoop en administratie en de zondagen reserveert ze voor workshops, high tea, vergaderingen of feestjes. Op de zaterdagen heeft Keshia haar broodnodige rustdag. 

Gniffelend vertelt Keshia dat haar moeder op de opening zal koken voor de gasten. 'Ja, dat klinkt misschien gek, maar van haar heb ik het koken immers ook geleerd.' Ze is blij met zo'n lieve moeder, want dan heeft Keshia tenminste haar handen vrij voor andere dingen, zoals zorgen voor genoeg stoelen. 'Oh, als jullie toch met de auto komen, misschien kunnen jullie dan ook een paar stoelen meenemen?' vraagt ze me tussendoor. 

Keshia heeft ook een assistente, die o.a. Antilliaanse taarten maakt op bestelling. Zelf heeft Keshia niks met taarten, maar er is wel vraag naar. Haar assistente werkt in loondienst, hier heeft ze bewust voor gekozen zodat ze wel zelf de regels en werkwijze kan bepalen. Meestal wordt beginnende ondernemers aangeraden om goedkope jonge mensen in dienst te nemen. Hier gelooft Keshia niet in, bepaalde concepten vragen om kennis en ervaring en dat is nou eenmaal duurder.  Haar assistente is een geweldige kokkin die een studie docent horeca doet. Dat is reuzehandig, want daardoor is zij goed op de hoogte van alle recente regelgeving.  Keshia neemt personeel aan dat vakkundig beter is dan haarzelf. Dat klinkt misschien tegenstrijdig, maar hiermee houdt ze haar eigen standaard hoog. Haar volgende stap is het aannemen van een goede Surinaamse kok, hier is ze nog naar op zoek. 

Er zijn mensen die denken dat Keshia hiermee haarzelf in de voet schiet. Haar eigen personeel zou er wel eens vandoor kunnen gaan met haar eigen concept. Maar dat ziet Keshia niet gebeuren. Je kan nog zo'n goede kok zijn, maar dat maakt je nog geen ondernemer. Ze weet dan ook heel goed waar haar eigen kwaliteiten liggen. Als ondernemer moet je jezelf bovenal de ruimte geven om goed op je bek te gaan. Risico's durven nemen en continu willen blijven leren is wat een ondernemer onderscheidt van een werknemer. Er komt zoveel bij kijken: netwerken, strategie bedenken, kennis vergaren. Je moet bereid zijn om je slaap hiervoor op te geven. 

Verder moet een ondernemer, volgens Keshia, over goede marketing skills beschikken, betrouwbaar zijn, en zich zakelijk opstellen. Je moet goed weten wanneer je aardig kunt zijn en wanneer je zakelijk moet blijven. Soms moet je nee verkopen. 

Ik vraag Keshia door naar haar marketing skills, net als ik heeft ze namelijk een achtergrond in de zorg. Daarom zeg ik altijd over mezelf dat ik maar wat doe, want op commercieel gebied heb ik geen enkele scholing of ervaring. Keshia stelt me gerust door te zeggen dat zij hierin hetzelfde is. Ze heeft zelfs dyslectie, maar dat heeft haar niet tegengehouden om ooit te beginnen met bloggen. Ze had hierbij ondersteuning van een host, die haar teksten bijstuurde. Later ging ze ook Youtube-filmpjes editen en gebruik maken van Facebook. Social media zijn handige middelen om bekendheid te vergaren. Keshia geeft me hierbij de tips om het persoonlijk te maken, dicht bij jezelf te houden. Stel vragen aan je publiek en een foto vinden de mensen altijd leuk. Voor graphic design heeft Keshia goede mensen in haar netwerk. 

Ook hierbij geldt dat je gewoon maar moet uitproberen wat wel en niet werkt. Zoveel mogelijk Facebook-likes zijn leuk, maar deze mensen zijn geen betalende klanten. In de praktijk heeft Keshia meer aan een aantal loyale klanten die bij alle activiteiten van zich laten horen. Je kan beter investeren in interactie met je publiek. Naast Facebook en Youtube, maakt Keshia gebruik van Instagram en haar eigen blog. Dat heeft ze aan Google gekoppeld, hoe meer ze blogt en reageert op blogs van anderen, hoe makkelijker ze te Googlen is. 

Van de woorden marktonderzoek en ondernemersplan krijgt Keshia de kriebels. Ze heeft hier niks mee en is gewoon begonnen. En dat lukt, omdat ze het met passie en toewijding doet. Exacte statistieken of cijfers over haar doelgroep heeft ze dan ook niet. Bij het uitkiezen van haar locatie heeft ze gekeken naar de bereikbaarheid. Mensen kunnen hier gratis parkeren en het is ook niet ver van het Centraal Station vandaan. Bij het openen van buitenlandse restaurants wordt er vaak gekeken of er genoeg mensen van die afkomst in deze omgeving wonen. Keshia heeft zich niet bezig gehouden met de vraag hoeveel Antillianen er in de buurt wonen. Ze heeft door de buurt gelopen en zag toen genoeg Nederlanders. Dit is altijd goed, want die zijn nieuwsgierig en vinden het leuk om verschillende keukens te proberen.  

Met haar activiteiten trekt Keshia verschillende doelgroepen aan. Van haar catering maken vooral Antillianen gebruik, of Hollanders die een relatie hebben met een Antilliaan. Maar op de workshops komen weer voornamelijk Hollanders af. Globaal kan ze hierover zeggen dat ze gemiddeld tussen de 26 en 55 jaar zijn, werkende middenklassers met gezinnen. Eten afhalen doen alleenstaanden of tweeverdieners die geen zin meer hebben om te koken. Vooral het feit dat Keshia gezonde en biologische maaltijden aanbiedt, spreekt deze doelgroep erg aan. 

Naast social media doet Keshia nauwelijks aan promotie, ze staat niet in kranten en verstrekt alleen folders aan mensen die bij haar in de zaak komen. Het meeste gebruikt Keshia haar website. En dat werkt. Toen ze haar workshops gaf in Amsterdam, kwamen haar klanten uit allerlei plaatsen en die vonden haar via de site. 

Keshia is blij dat ze nu een eigen zaak heeft. Ze werkt parttime in de psychiatrie, maar in de zorg gaat het nu zo slecht dat het haar verstandig leer om verschillende inkomstenstromen te genereren. Nu ze haar eigen zaak heeft, biedt dit weer heel veel kansen om te groeien. Het allerliefste wil ze hier namelijk van kunnen leven. Het scheelt hierbij in ieder geval dat ze geen lening heeft hoeven afsluiten. Ze had maar weinig startkosten die ze uit eigen middelen heeft kunnen betalen.

Ter afsluiting vraag ik haar of er iets is dat achteraf toch anders had willen doen. Keshia moet hier lang over nadenken, omdat ze vooral blijft denken aan haar vorige relaties, die haar enorm hebbben geremd om deze stappen te nemen. Als ze die niet had gehad, had ze hier al veel eerder mee kunnen beginnen. Uiteindelijk vertelt ze over een paar ervaringen met andere ondernemers. Soms lijken mensen vriendschappelijk, maar zijn ze er in werkelijkheid alleen maar op uit om aan je te verdienen. Voordat je het weet, ga je dan iets betalen wat niet nodig was. Je kan er niet vanuit gaan dat iedereen het net zo belangrijk vindt om elkaar te empoweren als jijzelf. Keshia heeft hiervan geleerd om zich wat voorzichtiger op te stellen en gelijk heel duidelijk te zijn door letterlijk de vraag te stellen: "Wat is het dat je wil van me?" Iemand met een dubbele agenda gaat op dat moment stamelen en weet hier geen antwoord op te geven.  

Als laatste tip geeft Keshia me mee om dit verslag op mijn blog te zetten. Het is voor mijn lezers leuk om te lezen waar ik mee bezig ben. En natuurlijk maak ik ook graag gebruik van de kans om te vertellen dat je de wonderschone Keshia kunt vinden op deze website. Ook hoop ik enkele van jullie aanstaande zondag te zien, wanneer Keshia's Kitchen officieel haar deuren opent.

Spinaziesoep met kokos

'Mmm.... Biologische spinazie!' Dat moet ongeveer door mijn hoofd zijn gegaan, toen die zak vorige week in mijn mandje belandde en mee naar huis ging. Volgens mij wilde ik een dikke boterham maken, met zelfgemaakte hummus en gegrilde paprika, ofzo. Maar een week later lag de zak nog steeds ongebruikt in de koelkast. Met enige aarzeling pakte ik hem vanavond uit mijn groentelade? Zou het echt nog goed zijn? Wonder boven wonder zat de zak nog vol met kraakverse diepgroene blaadjes. Lang hadden we niet meer samen, dat besefte ik me maar al te goed. Daarom besloot ik om hem maar in een soep te gooien. En eerlijk waar, ik wilde de helft in de vriezer gooien. Maar hemeltjelief! Daar was deze soep gewoon te lekker voor! Gelukkig ook heel gezond, voel ik me toch iets minder schuldig dat ik de hele pan in een keer heb opgegeten.

Ingrediënten

• een zak verse spinazie van 300 gram
• een ui, fijngesneden
• een eetlepel olijfolie
• half plakje santen (ongeveer 2 eetlepels)
• 500ml rijstmelk
• 500ml water
• 2 groentebouillonblokjes
• 1 theelepel gemalen kurkuma
• halve eetlepel palmsuiker

Bereiding

Fruit de ui in een pan met olijfolie. Voeg de spinazie op middenhoog vuur toe en bak tot deze begint te slinken. Voeg hierna de rijstmelk, water en bouillonblokjes toe. Breng aan de kook. Laat een kwartiertje koken en pureer hierna de soep. Breng deze op smaak met de kurkuma en palmsuiker. Roer de santen er op het laatst doorheen, tot deze volledig is gesmolten. Het resultaat is een romige volle en iets zoetige soep. Serveer met enkele druppels chili-knoflookolie om het geheel helemaal af te maken. 

Die olie heb ik overigens 2 maanden geleden zelf gemaakt in een leeg olijfolieflesje. Hier heb ik flink wat tenen knoflook en chilivlokken in gedaan en een goede extra vergine olijfolie. 

En ik geef toe, echt sexy ziet de soep er niet uit. Maar geloof mij nou maar dat je dit recept je heel erg gelukkig gaat maken.

Snelle Oosterse garnalen met paksoi

Mazzel, dat is het afgelopen jaar zo'n beetje mijn sleutelwoord geweest. Op momenten dat mijn geld op raakte, kwam het me ergens aanwaaien. En zonder eten zit ik al helemaal nooit. Ik heb een talent voor aanbiedingen en hou van nieuwe dingen uitproberen, zodat mijn kasten altijd goed gevuld zijn. Als je dan ook nog een periode hebt waarin je nauwelijks thuis eet, dan kan dat wel eens teveel worden. Ook met een budget van 20 euro per week.
Vandaag sloeg het nergens meer op. Ik had nog een makreel liggen die echt op moet, dus ik had bedacht om deze te gaan verwerken in een lunchsalade of in een roerbak met broccoli. Maar lunchen deed ik onverhoopt bij een vriendin. Daar kreeg ik ook wat taugé mee. Gister had ik al een bak paksoi meegekregen van een collega, dus dat moest eerst op. Wanneer ik aan paksoi denk, dan denk ik aan garnalen. Zeker als ik weet dat die nog in mijn vriezer liggen. Dus sorry voor makreel, maar dit ging even voor. Noem het een luxeprobleem.

Dit roerbakgerecht heb ik traditioneel gehouden met een smaakcombinatie uit de authentieke Chinese keuken: gember, knoflook en chilipeper. Deze voeg je toe naar smaa. Zelf ben ik gek op knoflook en gember, maar ben ik met chili altijd een beetje voorzichtig. Als iets te pittig wordt, proef ik de rest niet meer goed. En dat is jammer. Proef je gerecht dus, voordat je het opdient en voeg eventueel nog iets toe. Gebruik je altijd standaard woksausjes uit de supermarkt en ben je bang dat het mislukt? Je kunt ook voor de veilige optie gaan en je gerecht op smaak brengen met zout, knoflook en zoete chilisaus.

 Ingrediënten (voor 2 porties. Yep inderdaad, er ligt er ook een in de vriezer)

• 100 gram droge mihoen
• twee kippenbouillonblokjes
• 150 gram garnalen
• 150 gram zeevruchten
• 1 ui, fijngesnipperd
• twee handjes taugé
• fijngesneden paksoi (ook te vervangen door een zakje van 250 gram wokgroente)
• twee eetl. sojasaus
• 1 eetl. ketjap manis
• 2 cm gember
• 1 theelepels chilivlokken
• paar teentjes knoflook
• 1 theel. knoflookpoeder

Bereiding

Breng een liter water aan de kook en breng op smaak met kippenbouillon, 1 theelepel knoflookpoeder en 1 theelepel chilivlokken.

Fruit de uisnippers in een hapjespan met wat olie totdat ze glazig zijn. Voeg dan de paksoi toe en roerbak deze enkele minuten mee. Breng deze mix op smaak met de sojasaus, ketjap, gember, knoflook en chilivlokken. Voeg nu de taugé toe en roer goed door.  Kook de mihoen ondertussen 2 minuten in de bouillon en giet daarna af. Zet de hapjespan op hoog vuur en bak de garnalen mee. Als deze roze zijn, voeg dan de zeevruchten toe. Roer nog een keer door, schep de mihoen erdoorheen.

Zo heb je binnen 10 minuten een supergezonde maaltijd op tafel met weinig vet en ruim voldoende groente. Gewoon uit de voorraadkast. Als je tenminste Jessica heet. Want lang niet iedereen heeft garnalen op voorraad liggen, natuurlijk.

En natuurlijk heb ik mijn makreel niet laten bederven. Na de afwas om negen uur 's avonds ben ik nogmaals achter mijn pannen gedoken en heb ik mijn makreel geroerbakt met wat ui en tomaat. . Dit is lekker op brood met wat rauwkost. Of als diner met wat groene groente en rijst. Hier heb ik vier porties van kunnen maken, voor in mijn vriezer.

Vanwege mijn belachelijke voorraad, heb ik besloten om nu 2 weken lang geen boodschappen meer te doen. Fruit is het enige waarmee ik dat misschien ga voelen,  Maar ach, daar word je creatief van, toch?

Update kuchjes

Hoi allemaal,

Vandaag een kort blogje, tussen bedrijven door. Vond ik belangrijk, want ik had nu eenmaal iets beloofd. En wat je belooft, moet je nakomen.
Toen ik mijn hoestdrankje maakte, afgelopen dinsdag, grapte ik tegen een vriendin: "Wat een mop zou het zijn als binnen 2 dagen van mijn keelpijn af ben, dan heb ik een wondermiddeltje gemaakt." Meestal is het een ramp als ik keelpijn heb. Van kinds af aan, heb ik veel last van mijn luchtwegen gehad. Een keelontsteking is mij dan ook niet vreemd. Ik weet dat het mij gegarandeerd een tot twee weken bezig gaat houden, vaak zelfs langer.

Mijn drankje moest eerst even goed afkoelen en indikken, dus uiteindelijk ben ik dinsdag na het avondeten begonnen.  Op de woensdag stond ik op en waren mijn luchtwegen helemaal dicht. Ik hoestte veel slijm op en kon amper door mijn neus ademen. Daar was ik blij om. Hier moet meestal een kleine week van keelpijn aan vooraf gaan. Mijn lijf was dus al duidelijk bezig met het genezingsproces. De keelpijn was duidelijk afgenomen. In de loop van de dagen dronk ik met regelmaat mijn drankje. Omdat ik het druk had, vergat ik om voldoende fruit te eten en voldoende water te drinken. Al die dingen die belangrijk zijn als je snel wil genezen. Vanochtend stond ik op met een pijnloze keel. Af en toe hoest ik nog en snuf ik wat. Maar het ergste is voorbij. En dat dus binnen vier dagen! Dat noem ik een klein wonder, hoor.

Ook last van keelpijn? Probeer het, ik ben echt heel benieuwd of het bij jullie net zo goed werkt.

Het recept vind je hier: Kuche kuche kuche!

Puike Prikkelperen, Part II

Afgelopen weekend heb je kunnen lezen over mijn kennismaking met de cactusvijg. Misschien dat je toen de indruk kreeg dat we niet de allerbeste vrienden gingen worden. Ik zal niet liegen, dit klopt. Het heeft niks met de weerhaak-naaldjes te maken, waar ze op diverse websites voor waarschuwen. Daar heb ik niks van gemerkt. Ik denk dat ze gewoon goed schoon zijn geborsteld.

Zo bijzonder als dat een cactusvijg eruit ziet, zo gewoontjes is deze van smaak. Lichtzoetig en fris en in geen enkel opzicht uitgesproken. En het kleine beetje smaakervaring dat deze vrucht je biedt, wordt overschaduwd door de sensatie van je mond vol harde pitjes bij iedere hap.

Een salade, daar leek me de cactusvijg dan wel weer erg geschikt voor. Mensen die wel eens bij mij op bezoek komen, weten dat mijn voorraad enorm is. Dit is fijn voor iemand die meestal intuïtief te werk gaat. Het was dus eerlijk geluk dan wijsheid, toen ik uit mijn koelkast  zoetzure witte druiven en bitterzoete roze grapefruit toverde. Een heerlijke explosie van smaakcontrasten was het resultaat. Een subtiele balansmaker kon deze salade wel gebruiken. Daarom maakte ik het geheel af met een dressing van: honing, extra vergine olijfolie, een klein tikkie witte wijnazijn, enkele korreltjes Keltisch zeezout en fijngesneden verse basilicum van mijn balkon. 

Maarrrr... ik vond het niet genoeg. Want op dezelfde markt had ik verse vijgen gehaald. Die zijn namelijk heerlijk met wat geitenkaas en tijm uit de oven.







Nadat deze 20 minuten op 180 graden in de oven had gestaan, gaf ik ze nog een klein drupje honing. Het is immers vaak datgene wat je in jezelf herkent, dat jou aantrekt in een ander. Dat is bij twee gerechten op een bord niet anders.  Geen moment meer dacht ik aan de harde pitjes. Heerlijk! En zeg nou eerlijk? Is dit geen kunstwerkje?

Deze ervaring smaakt naar meer! Zou het me lukken om nog meer succesrecepten te verzinnen? 

Enkele gedachten die ik nu bijvoorbeeld heb: een soort van scroppino met roomijs en prosecco. Of blenden met diksap en melk voor een gezonde smoothie of ijsjes. Zullen we afspreken dat ik jullie op de hoogte houd?

Kuche kuche kuche!

Al twee weken lang weet ik hem te onderdrukken met granaatappel, bosbessen, rode wijn en pure chocolade. En oh, wat had ik gehoopt dat ik met al die vitaminen en antioxidanten deze rauwe strot kon voorkomen. Maar helaas, gisteren tijdens het sporten begonnen alle ziektekiemen ineens een feestje te vieren en vanochtend was het gebeurd: verkoudheid met een flinke vastzittende hoest en heel veel keelpijn. Inmiddels heb ik begrepen dat ik verre van de enige ben. Bijna iedereen loopt momenteel te snotteren en de hoesten.

Aan keelpijn kun je niet zoveel doen.Veel vitaminerijk voedsel blijven eten. Citrusfruit en melkproducten vermijden, want die wekken slijm op. Gorgelen met een zoutoplossing, zodat je hem reinigt en een keelontsteking misschien voorkomt. En vooral veel keelsnoepjes eten, thee met honing en citroen etc. Dat laatste doe je om je keel zoveel mogelijk te verzachten, zodat je hem kunt ontzien.

Bij de drogist is een heel scala aan geneesmiddelen tegen verkoudheid verkrijgbaar. De meeste hiervan claimen slijmoplossend, hoestprikkeldempend of pijnstillend te zijn. Vroeger kocht ik gewoon al deze schappen leeg, dan zou er vast wel iets tussen zitten dat werkt. Totdat mijn huisarts me vertelde dat al deze middeltjes eigenlijk onzin zijn. Ze verzachten hooguit de keel, maar dat doet een dropje ook.

Dit was een teleurstelling voor me, maar ook een bevrijding. Ik ging op zoek naar wat ik lekker vond en kwam uit bij pure laurierdropjes en een hoestsiroop van de natuurwinkel met kruidenextracten en honing erin. Ok, en een beetje maltodextrine, toch weer een beetje jammer, zo'n verborgen suikeringrediënt. Ik ben niet persé tegen suiker hoor, dit is natuurlijk een essentieel onderdeel van een siroop. Maar ik voeg het liever zelf toe, dan kan ik de hoeveelheid tenminste bepalen. Dit waren de meest pure en natuurlijke producten die ik kon vinden. De dropjes voor de tussentijdse verlichting en de hoestsiroop verwarmde de keel en onderdrukte de hoestprikkel.










Maar vandaag was mijn favoriete hoestsiroop op en ik heb geen natuurwinkel in de buurt. Wel heb ik een megavoorraad aan theekruiden en specerijen, dus besloot ik zelf wat te proberen te maken. Mijn eerste reactie is positief. Het verlicht direct te pijn en voelt heilzaam. Of het daadwerkelijk een gunstig goedje is, ontdek ik natuurlijk pas over een paar dagen. Wellicht heb ik wel een wondermiddel gemaakt, waarmee ik rijk ga worden. Wie zal het zeggen? In dat geval hebben jullie een voorsprong, want ik geef je gewoon het recept. De hoeveelheden moet je echt op de gok doen, ongeveer 1 a 2 eetlepels per ingrediënt

Ingrediënten

• halve liter water
• paar takjes verse tijm: verwijdt de luchtwegen
• lavendel: ontspannend
• kamilliebloesem: verzachtend
• brandnetel: zuiverend
• jeneverbessen: infectiewerend
• paar flinke stukken verse gember: bestrijdt virale infecties, lost slijm op
• zoethout: slijmoplossend,, verzacht en vermindert keelpijn
• 250 gram donkere basterdsuiker
• ongeveer 20 druppels pure pepermuntolie (zonder alcohol, geschikt voor consumptie): verwarmt de keel

Bereiding

Breng het water aan de kook, voeg alle kruiden en specerijen toe en laat een half uurtje sudderen. Giet het mengsel in een maatbeker met een zeef. Er blijft ongeveer 250ml thee over. Breng dit weer aan de kook in de pan en voeg de basterdsuiker toe. Laat dit nog 5 tot 10 minuutjes doorkoken tot het mengsel iets stroperiger is geworden. Laat een beetje afkoelen en voeg naar smaak pepermuntolie toe. Ik vond ongeveer 20 druppels voldoende. 

Het resultaat is een donkere zoete siroop met een fijne smaak. Ik houd hierbij dezelfde dosering aan als bij reguliere hoestsiropen.: om de twee uur een eetlepel.  Omdat ik bijna alle ingredienten al in huis had, was dit voor mij een goedkoop alternatief voor een hoestsiroop, dat zal voor de meeste mensen natuurlijk niet gelden. Ik zal jullie dus op de hoogte houden van hoe goed mijn spulletje werkt, dan weet je of het de moeite en je geld waard is. Toch is het sowieso een puurder en natuurlijker alternatief van welk middeltje dan ook bij de drogist. Dat is toch een stevig pluspunt.